Osmanlı Türkçesi Sözlüğü. 2008.
uzviyyet — (A.) [ ﺖیﻮﻀﻋ ] canlı … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
uzviyet — is., anat., esk., Ar. ˁużviyyet Organizma Dil yaşayan bir uzviyettir. B. Felek … Çağatay Osmanlı Sözlük